Ringsymfonie
1 – Das Rheingold 2 – Die Walküre 3 – Siegfried 4 – Götterdämmerung downloads
Gebeurtenissen tussen Die Walküre en Siegfried
Sieglinde wordt door Mime gevonden in het woud. Mime is de broer van Alberich. Hij neemt haar op in zijn grot. Na verloop van tijd baart zij een zoon, noemt hem Siegfried en sterft. Mime voedt Siegfried op, met als doel om de jongen later te gebruiken om de Ring en de schat te bemachtigen. Maar de jongen groeit uit tot een sterke knaap en elk zwaard dat Mime voor hem maakt slaat Siegfried direct in stukken. Och, kon Mime toch maar de stukken van het zwaard van Siegfrieds vader aan elkaar smeden. Maar die klus is te groot voor hem.
Intussen ligt de reus Fafner, in de gedaante van een draak, al die jaren boven op de schat te slapen, onder het motto van “Ik lig en bezit”.
Deel 3 – SIEGFRIED
De opera begint met een gefrustreerde Mime, die wederom een zwaard voor Siegfried probeert te maken. Hij droomt van de Ring, maar heeft geen idee hoe hij deze ooit voor hemzelf zou kunnen bemachtigen. Dit is te horen in de fagotten, die alleen het boven- en onderakkoord van het Ringmotief spelen.
En terwijl Mime aan het hameren is horen we de draak op de schat liggen.
Dan komt Siegfried thuis. Hij is inmiddels een jaar of 16 à 20 en wil nu eindelijk het zwaard van zijn vader zelf gaan smeden. Hij laat het vuur in de oven zeer hoog oplaaien en het lukt hem al zingend om de stukken aan elkaar te smeden.
Mime weet dat Siegfried de draak kan verslaan en de ring kan bemachtigen, want de jongen is zonder angst en heeft nu een machtig zwaard. Daarom brouwt Mime een gifdrank die hij aan Siegfried zal geven, zodra de draak verslagen is. De twee gaan op pad.
Op een gegeven moment zondert Siegfried zich af en gaat onder een boom liggen en luistert naar de vogels.
Siegfried probeert met de vogels te praten door op een zelfgemaakte fluit te blazen, maar dat mislukt. Daarom blaast hij op zijn hoorn en maakt zo onbedoeld Fafner wakker.
Siegfried is niet bang. Draak en knaap gaan met elkaar in gevecht waarbij de jongen wint. Siegfried krijgt wat drakenbloed op zijn hand en likt dat af. Opeens kan hij de vogels verstaan. Eéntje vertelt hem dat er een slapende vrouw op hem ligt te wachten op een rots, een stukje verderop. Siegfried volgt de vogel.
Eenmaal bij de rots aangekomen baant Siegfried zich een weg door het vuur. Hij is nog steeds niet bang. Dan ziet hij een slapende gestalte, bedekt met een schild en denkt in eerste instantie dat het een slapende man is. Maar als hij het schilt verwijdert slaat de schrik hem om het hart. Hij ziet voor het eerst vrouwelijke vormen en is voor het eerst van zijn leven bang. Toch blijft hij een jongen vol hormonen. Hij kust haar (onwetend dat zij zijn tante Brünnhilde is) en ze wordt wakker.
Het eerste dat Brünnhilde doet is de zon begroeten. Dan ziet zij Siegfried. Beiden hebben een half uur nodig om aan elkaar te wennen, maar zijn daarna hopeloos verliefd. De opera eindigt optimistisch in C-groot. Maar ze leefden niet lang en gelukkig. Op naar de volgende opera.
