Ringsymfonie
1 – Das Rheingold 2 – Die Walküre 3 – Siegfried 4 – Götterdämmerung downloads
Gebeurtenissen tussen Siegfried en Götterdämmerung
Tussen de laatste twee opera’s zit misschien slechts één nacht. Maar wellicht ook wel dagen, weken of maanden.
Deel 4- GÖTTERDÄMMERUNG
Het is nacht; de scene opent met de drie Nornen, schikgodinnen, dochters van de oergodin Erda. Zij bezingen verleden, heden en toekomst terwijl zij een touw spinnen. Hun thema lijkt op dat van hun moeder, met het rijzende motief dat nauw verwant is aan het Natuurmotief.
Plots breekt het touw en weten de Nornen niet meer wat er zal gaan gebeuren. Ze zijn letterlijk hun draad kwijt. Hun taak is volbracht en ze dalen af naar Moeder Aarde.
Een lange solo van de celli kondigt de dagenraad aan. Dan ontwaken Siegfried en Brünnhilde, zowel letterlijk uit hun slaap, als ook figuurlijk als volwassen mensen. Brünnhilde is niet langer een luidruchtige Walküre, maar is nu een zachtaardige vrouw geworden.
Ook Siegfried heeft een verandering ondergaan. Ooit was hij een jonge knaap met een hoorn , maar door de gebeurtenissen van afgelopen nacht is de ware held in hem wakker geworden.
Brünnhilde vindt dat Siegfried lang genoeg op de rots gezeten heeft en vertelt hem dat hij de wijde wereld in moet trekken om heldendaden te gaan verrichten.
Tijdens het stuk dat bekend staat als ‘Rheinfahrt’ horen we achtereenvolgens: Siegfrieds hoorn, het oplaaiende vuur waar hij doorheen moet, de natuur met de golvende Rijn en Siegfrieds aankomst in het land waar de mythe van het Rijngoud nog springlevend is in het collectieve geheugen van de mensen.
Siegfried ontmoet de disfunctionele koning Gunther met diens zus Gutrune en kwaadaardige halfbroer Hagen, zoon van Alberich. Hagen wil koste wat het kost de Ring bemachtigen die zijn vader lang geleden heeft gemaakt. De gebeurtenissen die nu volgen zijn te uitgebreid om hier te beschrijven, maar uiteindelijk wordt Siegfried gedood omdat hij Brünnhilde heeft verraden en meineed heeft gepleegd; dat alles onder invloed van een toverdrank. Tijdens de ‘Trauermarsch’ horen we achtereenvolgens: de motieven van de dood, het geslacht der Wälsungen waar Siegfried uit stamt, zijn vader Siegmund, zijn moeder Sieglinde, het door hem zelf gesmede zwaard, zijn eigen heldenmotief, zijn geliefde Brünnhilde en tenslotte de vloek die Alberich over de ring heeft uitgesproken.
Siegfried wordt op een brandstapel gelegd. Brünnhilde heeft ondertussen haar goddelijke wijsheid teruggekregen en bezingt in de langste aria uit de muziekgeschiedenis alles wat er de afgelopen vier avonden gebeurd is. Ze steekt de brandstapel aan, klimt op haar paard en rijdt de vlammen in. Het vuur laait al hoger en hoger op, de Rijn treedt buiten zijn oevers en neemt in de vierde golf de vernietigde ring mee uit de as. Hagen probeert de ring nog te pakken, maar wordt door de rijndochters naar de bodem van de Rijn gesleept.
Het vuur was echter al overgeslagen naar het Walhalla, dat nu ook in vlammen opgaat. Met goden en al. De Rijndochters zijn echter weer blij en beginnen te zingen. En na alles wat er gebeurd is, klinkt nu het verlossingsmotief. Deze laatste drie motieven buitelen voortdurend over elkaar heen.
Brünnhilde heeft gedaan, want niemand anders is gelukt. Door haar zelfopoffering is het Rijngoud nu weer terug bij de Rijndochters en is de vloek opgeheven. Als allerlaatste klinkt het verlossingsmotief.
